หมวดหมู่: ท่องเที่ยว

ย่านฝ่ายปกครองพลเรือน

ย่านฝ่ายปกครองพลเรือน The Halia at Raffles Hotel คำว่า Halia นั้นแปลว่า ขิงในภาษามาเลย์ เป็นร้านอาหารและบาร์ใน Raffles Hotel Arcade เรามักแวะมาจิบค็อกเทลและรับประทานอาหารจานเล็กของร้านนี้

ที่นี่มีสูตร Singapore Sling ที่เป็นเอกลักษณ์ ใช้ยินพรีเมียมของ Hendrick’s Gin เพื่อสร้างรสหวานหอมต่างจากร้านอื่น เมื่อจิบไปพร้อมกับร้บประทาน Halia Chili Crab มันคือปูผัดพริก และ Potato Fries Truffle Aioli & Piquant Mayo มันคือ มันฝรั่งทอดจิ้มซอสกลิ่นเห็ดทรัฟเฟิลและมายองเนส ถือเป็นสิ่งที่เกิดมาขึ้นกันของร้านนี้ จะทำให้มื้อนี้มีความสุขยิ่งขึ้นเลยล่ะ

The Halia at Raffles Hotel เปิดให้บริการเม่อปลายปี ค.ศ.2012 หลังจากร้านหลัก The Halia at Singapore Botanic Gardens ประสบความสำเร็จอย่างมาก บาร์นี้ตั้งอยู่บริเวณโถงทางเดิน ตรงกลางรานมีบาร์เหล้าและเครื่องดื่ม โดยมีเซตโต๊ะและเก้าอื้ไม้เรียงรายอยู่รอบๆในบรรยากาศสบายๆ เหมาะกับการมานั่งพักย่อนร่างกายเบาๆ

ความลับอีกอย่างที่จะเฉลยคือ หลังจากสั่ง Singapore Sling บริกรจะเข้ามาขอถ่ายภาพและเก็บลายเซ้นของเราลงในสมุดเยี่ยม ก่อนจะนำภาพถ่ายนั้นไปติดบนโปสต์การ์ดของร้าน เพื่อส่งกลับมาให้เราที่บ้าน เป็นที่ระลึกว่าครั้งหนึ่งเราเคยมานั่งดริ๊งค์เครื่องดื่มประจำชาติที่ร้านนี้ บริการนี้เฉพาะลูกค้าที่สั่ง Singapore Sling เท่านั้นนะ ร้านนี้วันจันทร์ถึงศุกร์จะเปิด สิบเอ็ดโมงครึ่งถึงสี่ทุ่มเท่านั้นนะ และเสาร์อาทิตย์จะเปิดเร็วขึ้นอีกครึ่งชั่วโมง ราคาเฉลี่ยก็ประมาณ 40-60 เหรียญ

Chijmes จากคอนแวนต์คาทิลกผันตัวมาเป็นศูนย์รวมความบันเทิงของย่านซิตี้ฮอลล์ ดูคัดแย้ง แต่เกิดขึ้นจริงที่สิงคโปร์ โบสถ์เล็กๆกลางคอนแวนต์เปลี่ยนมาเป็นฮอลล์จัดงานแต่งงาน พื้นที่รอบข้างก็เปลี่ยนเป็นร้านอาหารและผับและบาร์ ยามค่ำคืนบรรยากาศดีมาก ไฟสวย สนามหญ้าสีเขียวขจี ดั่งหลุดเข้าไปอยู่ในฉากงานแต่งงานของหนังฝรั่งอย่างไงอย่างงั้น

ร้านอร่อยต้องยกให้ Lei Garden ร้านอาหารจีนที่เราโปรดปรานหรือ Pizzeria Giardino ซุ้มขายพิซซ่าน่ารักกลางแจ้ง รวมทั้งผับชื่อดัง Herry’s ป.ล. ที่นี่ออกเสียงว่า ไชม์ นะ ถึงจะรู้สึกว่าไม่ใช่ก็เถอะ

การเที่ยวกับสัตว์ เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่น่าพิศวงมากๆ สำหรับคำว่ากาแฟขี้ชะมดนี้ บอกตามตรง ครั้งแรกที่ได้ยินก็ไม่เชื่อหรอกว่ามันคือขี้จริงๆ นึกว่าเป็นประมาณว่ารูปร่างเหมือนก็ขี้ของชะมดเลยตั้งชื่อแบบนี้ แต่พอได้ทราบความจริงที่ว่ามันคือขี้ชะมดจริงๆแล้ว ก็ต้องอึ้งไปเลย แล้วมันจะอร่อยยังไงวะ ขี้เนี่ยนะ เอาจริงๆ ผมก็ยังไม่เคยได้มีบุญกินเจ้ากาแฟสุดแสนจะแพงชนิดนี้เลย

เคยมีคนบอกมาว่า ชะมดนั้นจะกินมะเมล็ดกาแฟที่เป็นผลสดๆเข้าไป เพื่อเป็นยา แล้วก็จะมีการดูดซึมอะไรสักอย่างในกระเพาะและลำไส้ของมัน แล้วจึงอึออกมาเป็นเมล็ดแบบนี้เลย แล้วก็นำไปล้างให้สะอาดเพื่อล้างขี้ที่ไม่เกี่ยวข้องออกไป แล้วจึงกลายเป็นเมล็ดที่นำไปคั่วได้ แต่อยากจะบอกว่าบางคนเขาเอาไปทำโดยไม่ล้างก็มีนะ

โอ้ย ทำได้ไง กินขี้เลยนะนั้น ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจอีกว่า ทำไมมันต้องแพงขนาดนั้นด้วย แก้วนึงอย่างต่ำๆก็เป็นพันเลยนะ แล้วถ้าเป็นแบบคุณภาพดีๆหายากๆแล้วละก็ แก้วถึงสามพันยังมีเลย โหดแท้หนอ ดื่มน้ำขี้ด้วยราคาสามพัน แต่ก็คงมีเหตุผลแหละ ผมนั้นไม่ใช่นักดื่มกาแฟที่จะต้องได้กาแฟที่หอมและดีที่สุดสักหน่อย แค่ดื่มเพื่อให้ร่างกายกระชุมกระชวยเท่านั้น แล้วก็จะรับไม่ได้กับกาแฟที่กินแล้วหยี แค่นั้นแหละ

เข้าประเด็ดที่เราจะพูดถึงกันดีกว่า เจ้ากาแฟนนี้ มาได้ทราบภายหลังในความแพงของมัน ก็คือ มันหายากมากๆถ้าจากธรรมชาตินะ เพราเจ้าชะมดนั้นจะไม่ค่อยกินบ่อยๆ มันจะกินแค่ในบางครั้งเท่านั้น แล้วก็อึออกมาเพียงนิดเดียวต่อปี ทำให้หาตามธรรมชาติแสนจะยาก แต่แล้วเหล่าฟาร์มหัวใส ก็ง่ายๆเลย

จับชะมดมาขังไว้ แล้วก็ใส่อาหารให้กินแต่เพียงเมล็ดกาแฟสดเพียงแค่นั้น ซึ่งมันก็จะต้องกินถึงแม้มันจะไม่อยากกิน อย่าหลงเข้าใจผิดว่าเมล็ดกาแฟจะเป็นเพียงอาหารเดียวของมันสิ มันต้องกินอะไรอื่นๆอีกด้วย แล้วนั้นก็กลายเป็นการทรมานมันอย่างมากเลยทีเดียว

เพราะว่าการที่มันถูกขังกรง แล้วถูกให้กินเพียงอย่างเดียวแบบนี้ ทำให้มันกลายเป็นชะมดที่มีแต่ความเครียดยังไงล่ะ ต้องถือเป็นการทารุณสัตว์เลยทีเดียว แล้วในบางประเทศก็ได้มีการเปิดเป็นฟาร์มที่ให้คนเข้ามาเที่ยวได้ด้วย มาดูชะมดเครียดๆพร้อมกับดืมการแฟจากขี้ของมัน ฟังดูแล้วไม่น่าพิศมัยเอาซะเลยนะ

 

ขอขอบคุณ  Gclub ดาวน์โหลด  ที่ให้การสนับสนุน